Opinie: ‘Eigen lesmateriaal. Ik ben nu al opgebrand’.
In een recent opiniestuk docent Nederlands Jeff van der Linden in Trouw wordt de schijnwerper gericht op een interessante kwestie - het gebruik van zelfgemaakt lesmateriaal in het onderwijs. Is het middel erger dan de kwaal?
Jeff van der Linden: “Verzint eer ge begint. Het zou zomaar de slogan kunnen zijn van de lerarenopleidingen Nederlands. ‘Bedenk een les fictie’ of ‘Ontwerp een grammaticales volgens inzichten die compleet afwijken van het traditionele grammaticaonderwijs’. Realiseren lerarenopleiders zich wel dat hun studenten straks terechtkomen op een school waar collega’s gewoon ‘het boek’ erbij pakken en de leerlingen aan het werk zetten?”
Van der Linden beschrijft in Trouw de groeiende trend onder leraren en opleidingsinstituten om zelf lesmateriaal te ontwikkelen. De gedachte die bij beginnende leraren hangt, is dat je pas écht een goed docent bent als je niet de methode volgt maar zelf je lesmateriaal ontwikkelt. Van der Linden schrijft: “Gevolg is dat ik ieder weekend op zoek ga naar actuele teksten en prikkelende verwerkingsvormen in de hoop mijn leerlingen iets unieks en uitdagends te kunnen voorschotelen. Een prachtige manier om ongemotiveerde pubers te boeien, nietwaar?”
Wat met goede bedoelingen kan worden gepromoot kan zomaar een overweldigende last worden. Combineer een drukke werkweek met hoge mentale druk , en het creëren van lesmateriaal kan tot uitputting leiden. Wellicht één van de mogelijke verklaringen waarom één op de vier beginnende docenten er na vijf jaar weer mee stopt.
Wat je ook denkt van de kwestie, het onderstreept in ieder geval maar weer eens de druk en de verantwoordelijkheden die onderwijsprofessionals ervaren. Willen we dat er ruimte is voor leesplezier in de klas dan begint dat bij de leerkracht.
