Alle Rotterdamse kinderen in groep 8 krijgen een boek cadeau!

Achter de schermen zijn we (de projectgroep van Heel Rotterdam Leest) hard bezig geweest aan wel een heel bijzonder project. Namelijk het uitbrengen van het jeugdboek ‘Geen weg terug’. Alle achtste groepers in Rotterdam ontvangen gratis een exemplaar!

‘Geen weg terug’ van Elisabeth Mollema is een spannend jeugdboek over een Rotterdamse jongen die in 1913 als verstekeling aan boord glipt van een stoomschip met bestemming Amerika.

Een initiatief van Heel Rotterdam Leest - eerste kwartaal 2023.

Feestelijke boeklancering

Natuurlijk laten wij de lancering van ‘Geen weg terug’ niet zomaar voorbij gaan. Op 24 januari 2023 zal het boek op feestelijke wijze worden gepresenteerd op de SS Rotterdam. Op dinsdag 24 januari 2023 is de feestelijke boeklancering op SS Rotterdam. In het bijzijn van een groep 8 uit Rotterdam, wordt het eerste exemplaar van ‘Geen weg terug’ door Elisabeth Mollema uitgereikt.

Na de lancering zullen de boeken binnen een aantal weken door Bibliotheek Rotterdam worden verspreid.

Bijbehorende lesbrief

Met alleen het geven van een boek doen we het verhaal ‘Geen weg terug’ tekort. Daarom is er een lesbrief gemaakt, welke je vanaf medio januari 2023 op de website van Heel Rotterdam Leest kunt downloaden. In deze lesbrief staat omschreven hoe de leraren van de groepen 8 extra aandacht kunnen geven aan het verhaal en leesplezier onder de leerlingen kunnen stimuleren. De lesbrief is door de schrijfster van het boek Elisabeth Mollema in samenwerking met Nieuwsbegrip samengesteld.

Zo is het begonnen

Eind vorig jaar werd HRL benaderd door schrijfster Elizabeth Mollema. Zij had een manuscript klaar liggen voor een jeugdboek over een Rotterdamse jongen die in 1913 als verstekeling aan boord gaat van een stoomschip dat naar Amerika zal varen. Een spannend boek dat volgens Elisabeth erg geschikt is voor een leesproject voor leerlingen van 11, 12 en 13 jaar. Je begrijpt vast dat wij hier erg enthousiast van werden en graag de handen ineen wilden slaan en uiteraard is dit gebeurd.

Mogelijk gemaakt door!

We zijn aan de slag gegaan om fondsen te werven om dit idee te kunnen verwezenlijken. Na vele gesprekken met verschillende fondsen stonden Stichting Dura Charity Foundation en Van Leeuwen Van Lignac Stichting er voor open om dit initiatief te bekostigen. Met de toezegging van deze fondsen kunnen we 7000 boeken laten drukken voor alle kinderen van groep 8 van de Rotterdamse basisscholen. Het is voor Elizabeth Mollema en ons super fijn dat dit is gelukt en dat we zoveel kinderen blij kunnen maken met dit mooie boek.

Over de schrijfster

Elisabeth Mollema (Amsterdam, 1949) is een Nederlandse auteur van zowel kinderboeken als boeken voor volwassenen. Na haar studie sociologie werkte ze als freelance journalist. Ze schreef artikelen voor verschillende kranten en bladen en ook non-fictieboeken, waaronder een over tweelingen. Mollema begon daarna met het schrijven van kinderboeken, omdat haar eigen zoons weinig lazen. Haar eerste kinderboek heette De schat in de verboden duinen (1988). (bron)

Het boek ‘Geen weg terug’ wordt uitgegeven door uitgeverij Volt en is geïllustreerd door Iris Boter.

Het verhaal

In het boek staat in het voorwoord hoe is het boek tot stand gekomen:

“Tijdens de research voor een ander boek, De reis van Sofie Grossman, stuitte ik op een verslag in The New York Times van 1913. Het ging over een Nederlandse jongen die ternauwernood een scheepsramp overleefde en als verstekeling Amerika bereikte. Het moest wel een avontuurlijke en dappere jongen zijn geweest die op die manier de oversteek had durven maken. Wie was hij? En waarom wilde hij per se naar Amerika? Daarover stond niets in het verhaal. Over de jongen kon ik alleen vinden dat hij waarschijnlijk Bram Dobbelaar heette. Over de scheepsramp heb ik al een ander boek geschreven, maar het verhaal van de Nederlandse jongen bleef in mijn hoofd hangen. Want was het die jongen nou wel of niet gelukt om in Amerika een leven op te bouwen? Soms stond iemand in Amerika garant voor een verstekeling. Had de jonge avonturier op die manier geluk gehad? In de meeste gevallen stuurde de Amerikaanse overheid verstekelingen direct terug. Het was bovendien erg moeilijk om ongezien het schip af te komen. Daar werd heel streng op gelet. Zomaar het beloofde land binnenwandelen was bijna onmogelijk. De stoomvaartmaatschappijen kregen een hoge boete als bleek dat ze een verstekeling aan boord hadden. Daarom letten die extra goed op. Werd een verstekeling gesnapt terwijl het schip al op zee was, dan werd hij opgesloten.

Als hij geluk had, zette de kapitein hem aan het werk door hem bijvoorbeeld het dek te laten schrobben. Of erger: in het kolenruim te werken. Om anderen af te schrikken werd de reis voor verstekelingen zo onaangenaam mogelijk gemaakt. Ter herinnering aan de jongen uit het bovengenoemde krantenartikel heb ik de hoofdpersoon van dit boek Bram Dobbelaar genoemd. De foto van hem bij het krantenartikel staat achter in het boek. Of hij nou wel of niet Bram Dobbelaar heette, hij was wel de verstekeling die me op het idee bracht voor dit boek. Het verhaal in dit boek is verzonnen, maar ik heb er een aantal gebeurtenissen in verwerkt die echt hebben plaatsgevonden.”

Vragen? Opmerkingen? Geef je les op een groep acht in Rotterdam maar heb je nog niets van ons gehoord? Of kom je boeken te kort? Laat het ons weten en neem contact op!

Op de hoogte blijven? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief.

We wensen alle groepachters veel leesplezier!